Houten veroudert, Houten vereenzaamt en daar moeten we iets aan doen. Krachtig Plus neemt initiatieven om verbinding te stimuleren in de wijken en deze keer is Noord-West Houten aan de beurt. Na enig uitstel vanwege corona en verandering van plan komen er toch bijna 40 “ouderen” naar Dorpshuis De Grund. Binnen komen kan alleen met een geldige QR-code, dus halen alle deelnemers hun smartphone tevoorschijn, in zoverre gaan we allemaal mee met de tijd.
Zoals gewoonlijk bij activiteiten zijn er bijna drie keer zoveel vrouwen als mannen. Wanda de Jong houdt een inleidend praatje over verbinding, het thema van deze middag, en eindigt met een proost. Dit wordt gedaan met een glas Prosecco, weliswaar zonder alcohol, want op deze bijeenkomsten weet je nooit of er iemand wat te veel neemt en na afloop niet meer weet waar de woning zich bevindt.
Deze middag mag je natuurlijk niet alleen zijn. Door middel van doorgeknipte kaarten kun je op zoek gaan naar je maatje met de andere helft van de kaart. Al snel staan er tweetallen op het speelveld om gezamenlijk de verschillende activiteiten tegemoet te treden. Om elkaar wat beter te leren kennen is er een vertelmuur ingericht. Aan de hand van “Levensvragen” zoals, Met wie vier je Kerst?, Wat is je grootste wens? en vooral Wat is de zin van het leven? kun je met elkaar smalltalk omzetten in diepgaander gesprekken.
Het speelveld van deze middag: twee zaaltjes in het ietwat versleten dorpshuis de Grund. Gelukkig voor deze gelegenheid versierd met kerstverlichting, vooruitlopend op de donkere dagen rond Kerst. Om verbinding tussen mensen, die elkaar niet kennen, tot stand te brengen is er gekozen voor spel. Liesbeth verzorgt een woordbingo met een tekst over de geschiedenis van Houten. Zo leren we tegelijkertijd dat Houten al 4200 jaar word bewoond en dat Fort Fectio nu Vechten heet. Ook ligt er ergens in de omgeving een onbekende Romeinse soldaat al heel lang in zijn graf. De Houtense omgeving wordt welvarender, doordat honderden gelegerde Romeinse soldaten gevoed moesten worden door landbouwproducten van de omliggende boerderijen.
Bij Pim Pam Pet worden geheugen en woordenschat danig op de proef gesteld. Bedenk maar eens schrijvers en dichters waarvan de naam met een W begint. Makkelijker is een kledingstuk met een B, bikini, bermuda, beha. Een vis met een S levert wat creatieve namen op, stinkvis, stokvis en scharreltje. Bij het gooien met bonenzakjes komt een deelneemster tot de ontdekking, dat ze een afwijking heeft met gooien. Het is gevaarlijk om langs de kant te staan kijken, meedoen is het devies, zolang je na je worp weer rechtop kunt gaan staan. Anderen zijn goed in het gooien met de pittenzak, maar omdat nu te gaan doen met nieuwe kennissen lijkt niet echt voor de hand te liggen. Daarentegen trekt de sjoelbak, die gebruikt mag worden als er geen andere activiteit is, veel enthousiasme en blijven de meeste schijven binnen de randen van de bak. De officiële telling en spelregels worden snel opgezocht op de smartphone.
Het wisselen van spel en activiteit wordt strak geleid door Wanda, als zij met het belletje rinkelt moet je een andere activiteit kiezen. Je mag dan wel wat te eten of te drinken nemen van de rijk voorziene tafel. Na drie rondjes ontaardt het evenement toch weer in een losbandig festijn, veel geklets, fanatiek sjoelen en gokken aan de kaarttafel.
Gelukkig is er dan Alie van Dongen. Met een positieve insteek en simpele choreografie krijgt ze alle deelnemers op de dansvloer, behalve deze verslaggever, want die mag alleen observeren en saillante details noteren. De tafels gaan aan de kant, want er is ruimte nodig om alle deelnemers ruimte te geven voor de eerste dans. Met 1.5 meter nog lastig, gaat net als je kleine stappen neemt. Iedereen met gezicht naar de muziek, zodat je Alie na kunt doen. 1,2,3,klap en dan naar achteren, 1,2,3 klap en weer naar voren. 1,2,3 opzij en terug. Dan kwartslag draaien en opzij. Zo krijg je de stramme en oude botten aan het bewegen. De gehele groep draait en swingt door de zaal op de muziek van Carol Emerald.
De tweede dans gaat met stokken, een prima manier om aanrakingen te voorkomen. Opvallend is wel dat één man tussendoor stiekem vertrokken is, maar wellicht had hij een belangrijke afspraak. In twee rijen tegenover elkaar, de vrouwen aan de ene kant en de mannen en genderneutralen aan de andere. 1,2,3, tik tegen stok van de ander, 1,2,3 andersom. Levert wat gebroken vingers op, maar dat mag de lol niet drukken. Dan tikken met stokken op de grond, kring maken met stokken aan elkaar geven, 8 passen heen en 8 passen terug en alles weer opnieuw. Als Alie de muziek aan zet, blijkt dat het toch wat sneller moet. Soms lijkt het de dansgroep van Michael Flatley simultaan bewegend op snelle Schotse folkmusic , soms zie je mensen verdwaasd tussen de rijen in staan. Wat zijn we nu aan het doen? Wie mag ik slaan met deze stok?
Met dank aan Alie van Dongen, die voor Houten en Co cursussen en workshops Dansen geeft aan 55+ plussers (zij kan best nog nieuwe talenten gebruiken de komende tijd, meld je aan!) sluit Wanda deze swingende activiteit af, waarbij veel mensen ontdekken dat bewegen op muziek leuk is, soms hilarisch is en gezond voor lijf en leden. En een makkelijker manier om soepel te blijven dan de zweterige sportschool.
De afsluitende activiteit brengt het thema verbinding concreet in beeld. Staande in een kring gooien de deelnemers elkaar een bol wol toe, dat gaat gepaard met een compliment, Leuk dat we elkaar in de wijk tegen zijn gekomen, Fijn dat we een gesprek hadden over Het Leven. Er zijn lijntjes uitgeworpen om verder in contact met elkaar te komen en te blijven. Want het zou zomaar kunnen zijn dat je ergens in je leven alleen blijft. Al lijkt dat nu nog onvoorstelbaar en ver weg.
